Zühal Yıldızı

Ağaçlar boşluğa bakıyor
Yorgun ellerinde kırık dalları
Rüzgâr hesap sorarcasına
Hayalleri tırmalıyor...
Bu kimin kederi, kimin telaşı?
Bir suret eksildiğinde
Bir hüzün yuva yapar gönle
Gözleri kulakları sevgi...
Hayatın bir şekli, bir yüzü olsaydı
Ayrılığa benzerdi mutlaka...