Yaşantının Kalın Duvarları

Bulutlara çıkmayı çok istedim;
Yerine geldi dileğim.
Bulutlar pamuktan yatak,
Yastığım da elbette buluttan!

Dünyanın üstünde daldım uykuya,
Buluttan yorganıma sarıldım.
En güzel gece saatlerinde
Hapşıran bulut, oldu nezle!

Beni, Göktepe’den paraşütsüz
Anlamadan, aşağı attı!
Ölmedim ama dirseğim, kafam acıdı.
Uyurken, yatağımdan düşmüşüm.