Tükendi
Gelince Haber Ver• Ey!.. *Bedavadan iş batıran*, beceriksiz, iş bilmez, had bilmez insan müsveddeleri… Ey!.. Ucuz veya *yakın* oldukları için onlara iş verip milletin geleceğini mahveden ahmaklar ve alçaklar…
• Ey!.. *Aman kimse duymasın, bizdendir, rezil oluruz* bahanesiyle, rezilleri koruyup kollayan reziller… *Yen içinde saklanan kırık kollar* çürüdü; *kızılcık şerbeti* diye yutup belli etmediğimiz kanlar, midemizi bulandırdı…
• Ey güç sahibi!.. Yeter artık!.. Baban, kardeşin, oğlun da olsa; *evliyadır!..* da dense; hırsızı, uğursuzu, sahtekârı koruma!.. Bilelim, terk edelim, cezasını verelim…
• Ey!.. *Yetenek çizgisi*ni çoktan aşmış, iş, bilgi, beceri ve zekâ özürlü siyasiler, bürokratlar, düşünürler, yazarlar… Gidin artık, düşün yakamızdan…
• Ey!.. Kendini *dava adamı* sanıp horozlanan çocuk!.. Hayata karış, işe gir, evlen, baba ol… Hala yerinde kalabildinse; konuşursun be yavrum…
• Ey!.. Entel dantel *müslüman aydın*!.. *Beni neden dinlemezler* diye yakınma… Senin yazdıklarını a canım!.. Bizler anlamıyoruz…
• Ey!.. Ev’den ve iş’den sıkılan, gezmek tozmak için kendini *ilme ve hizmete* atan, sokak tiryakisi, *aile kaçgını* şeyler!.. Erkek eş’ini, bir ev’den alır… Sen bu gidişle, *evde* bile değil; *sokakta kalacak*sın a kızım… Ev’ine dön!..
• Ey!.. *Vatan matan fedaisi* hokkabaz *politik* acılar… Ey!.. Yeni yetme ve yetilme *kayın ve kayrılma*lar… Ey!.. *Emir kulu* bürokrat mürokrat efendiler... Keşke Allah’a kul olup da onun kullarını kayıra idiniz…
• Ey!.. Biraz *dünyalanınca*, eski dostları bırakıp, hasımlarına yılışan soytarılar… Şimdi, halinize gülen bir sürü *şeytan-dost*larınız var… Gerçek dostlarsa kayıp!.. Keşke sizler temelli kaybolaydınız…
• Ey!.. On tane *idare* heyetinde ölüncesi âzâ, dahasına aç ve hâzır; zıbarsa da kurtulunamaz; yerine benzerini bırakır; her işi batırır; iş bilenlere engel, köstek ve düşman: Gediklileeeer!...
• Ey!.. Daha kimler ve kemler; neler ve ne naneler…
