Tanrı-Âlem İlişkisi -Monizm ve Monoteizm

Bu çalışmada, monizm ve monoteizmin Tanrı-âlem ilişkisine yaklaşımları ve bu yaklaşımın ortaya çıkardığı Tanrı tasavvurları karşılaştırmalı olarak incelenmektedir. Bu eser, giriş, iki bölu¨m ve sonuçtan oluşmaktadır. Girişte, âlemin varlığının bir nedeni olup olmadığı tartışmaları u¨zerinden, Tanrı ve âlem arasındaki nedensellik ilişkisiyle ilgili problem monizm ve monoteizm bağlamında ortaya konulmaktadır. Birinci bölu¨mde, öncelikle monizmin felsefi tartışmalar içerisinde kavramsal olarak ne anlama geldiği ve bazı tarihsel örneklerine referansla ontolojik bir tez olarak nasıl ortaya konulduğuna odaklanılmaktadır. Sonrasında, monizm temelinde ortaya konulan Tanrı tasavvurları, tarihsel olarak monizmi benimsemiş u¨ç filozof olan Plotinus, Spinoza ve Hegel’in göru¨şlerine referansla açıklanmaktadır. Bu bağlamda öncelikle, söz konusu filozofların monist argu¨manları, daha sonrasında bu yaklaşımın kaynaklık ettiği Tanrı-âlem özdeşliği göru¨şlerine yer verilmiş ve bu yaklaşımlarda ortak olan içkin nedensel bir anlayışın Tanrı- âlem ilişkisini açıklamakta yetersiz kaldığı sonucuna varılmıştır. İkinci bölu¨mde ise monizme karşıt olarak monoteizmin Tanrı-âlem ilişkisi bağlamında, öncelikle monoteizmin kavramsal ve doktrinsel olarak ne anlama geldiği u¨zerinde durulmuştur. Bu amaçla, ilk olarak monoteizmde Tanrı-âlem ilişkisinin asıl belirleyicisi olan aşkınlık du¨şu¨ncesi ortaya konulmuş ve bu du¨şu¨nceye bağlı olarak ortaya çıkan felsefi problemlere çözu¨m aranmıştır. İkinci olarak, monoteizmde Tanrı-âlem ilişkisinin içkin boyutu Tanrı’nın her yerde bulunması sıfatına ve Tanrı’nın yaratıcılığına referansla, aşkınlık du¨şu¨ncesi ile çelişmeyecek şekilde tanımlanmıştır. Bu noktada özellikle monoteizmin yaratma doktrinine odaklanılmış; yaratma ve irade ilişkisi ile yaratma ve idame ilişkisi u¨zerinden Tanrı’nın âlemle ilişkisinin içkin boyutu analiz edilerek ilgili problemlere çözu¨m aranmıştır. Böylece monoteizm bağlamında Tanrı-âlem ilişkisinin içkin boyutunun aşkınlıkla çelişmeyecek tutarlılıkta tanımlanmasının önemine vurgu yapılmıştır.