Suddî’nin Tefsirine Hermenötik Bir Okuma

Bu çalışmanın temel gayesi, tabiûn dönemi âlimlerinden olan İsmâil b. Abdurrahmân es-Suddî’nin tefsir metodolojisini tespit etmektir. Suddî’nin tefsir metodolojisini konu alan bu çalışma giriş, u¨ç ana bölu¨m ve sonuçtan oluşmaktadır. Giriş kısmında araştırmanın konusu, kapsamı, amacı, yöntemi, çalışma konusunu ilgilendiren literatu¨r ile Suddî’nin yaşadığı dönem, hayatı ve ilmi kişiliği hakkında genel bilgiler verilmiştir. Birinci Bölu¨mde Taberî’nin Câmiu’l-Beyân ve İbn Ebû Hatim’in Tefsiru’l-Kur’âni’l- ‘Azim adlı tefsirlerinde geçen Suddî rivâyetleri tespit edilmiştir. Taberî ve İbn Ebû Hatim tefsirleri, Suddî rivâyetleri bağlamında karşılaştırmalı analiz edilmiştir. İkinci Bölu¨mde, Suddî tefsirinde anlama ulaşma yöntemi tespit edilmiştir. Bu bölu¨mde anlama ulaşma yöntemini tespit etmek için Metin dışı veriler ve metin içi veriler ana başlıkları altında tefsir metodolojisi belirlenmeye çalışılmıştır. Üçu¨ncu¨ bölu¨mde, Hu¨ku¨mlere ulaşmada kullandığı tev’il-yorum yöntemi tespit edilmiştir. Bu bölu¨mde kelâmî te’vil yöntemi ve fıkhi tev’il yöntemi ana başlıkları altında hu¨ku¨mlere ulaşma metodolojisi tespit edilmeye çalışılmıştır. Sonuç bölu¨mu¨nde ise Suddî tefsir metodolojisine ilişkin tespitler ve neticelere yer verilmiştir.