Son Dokunuş

… Rüyamda yüzünü göremediğim bir kadının sesini duyuyordum.
Bembeyaz bir odada yankılanıyordu sesi. *Sen çağırdın beni!* diyordu.
*Düşler ülkesinden senin için gönderildim. Varlığım saf aşktır benim…*

İçine atıldığımız dünyada, siz de sıkıştığınızı hisseder misiniz? Bir karanlıktan çıkmak istercesine başka ruhların varlığını duyumsamaya ihtiyaç duyar mısınız?

*Her ruh, birbirine bağlı; ruhumu ancak bir başkasında görebilirim* diyen bir ses var her satırda. Ruhlarımızın *düzen* arzusu ile *dağınık* varoluşu var. Ceylan ve Seda; aşk, sevgi, bağlılık, iki evlilik… İlişkiler ve şehir; başlangıç, bitiş ve biz… Her dokunuşun izi, rehberliği ve yarattığı direnç bırakmıyor peşimizi.

Kahramanımız Alpay, bir *anlam arayışı* olan yolculuğuna davet ediyor bizi.
*Aşk* tensel olandan tinsel olana evrilecek mi *Son Dokunuş* ile? Yoksa…