Tükendi
Gelince Haber VerKendini tüm şairlerle "akraba" sayan yücegönüllü bir şairin, kendini, hayatın görünen-görünmeyen tüm nesneleriyle eşitleyen kardeşçe yücegönüllülüğünün sessiz şarkısı: Düşündün konumunu ölümün. Küpün, piramidin, silindirin. Yanlış olan nesne yok. Şeylerin en iyisi sudur. Bir akşam gördüğü yerleri anlattı bana. Gölgesiyle bıraktım suyu. Sonluyu, kurcalamalı. Ağaçlar koysun adımı.