O Küçe Senin Bu Küçe Benim

Bu Kitapta...

*Aslında gördüklerimi yazdım sadece, Onların göründüğü biçimde.*

O kadim şehre, Diyarbakır’a, yaşamışların mutlaka bir sevme gerekçesinin olduğu o güzelim diyara, bir ahde vefa amacıyla kaleme alındı.

Bir zamanlar herkesin *öteki*ne yönelik hoşgörü, sevgi ve saygıyla yaklaştığı, fakat sevgi ve merhamet eylemlerinin her zaman mutlu sonla bitmediği Diyarbakır’da yaşadıklarımı kendime özgü anlatımlarla dile getirmeye çalıştı.

Yaşar Kemal’in dediği gibi *Akrepler şehri, gül şehri, karpuz şehri, eşsiz tabiatı ile turist şehri, tezatlar şehri...* Diyarbakır’da yaşanmışlıkları biraz farklı olarak kendi rengimle boyadım. Öncelikle kendim için yazmaya çalıştım yaşadıklarımı, yaşadıklarımla yüzleşerek. Konuştuğum ve duyduğum biçimde yazmaya koyuldum.