Tükendi
Gelince Haber VerOldukça Mutsuzum, Ağlıyorum Nurten
Çöl İçilen Bir Gecenin Sabahındayım
Sırat’tan Geçip Sana Varmıştım Şimdi Ben
Yaz Günü Bir Hortumun Savuruşuyum
Coşsam İnsan Kalmadı Şehir Talan
Sussam Nereye Kadar Hep Aynı Yalan
Sonsuzluk Kuşkulu Girdap Nurten
Öyle Bir Boşluk Ki Nasıl İzah Etsem
Sanki Mürettebatsız Gemiyim Denizinde
Senin Kara Bayrağını Çekmişim Göndere
Dönüp Duruyorum Olduğum Yerde
Ben Dünya Değilim Ki İnsanım Nurten
