Tükendi
Gelince Haber VerYıllar önce, hemen bütün ortamlar için belleğinden bir Puşkin şiiri, alıntısı çıkarıp neredeyse huşu içinde okuyan bir dostuma sormuştum: *Nedir sizin Puşkin’de bulduğunuz, neden adeta kendinizden geçiyorsunuz Puşkin okuduğunuzda?* *Her şey,* demişti bana, *aşk, dostlar, güz, bahar, hürriyet, kar, anne, esaret, zulüm, çocuklar... Bütün duygulara, her ortama uygun şiirleri var Puşkin’in, üstelik öyle içten, öyle naif ki...* Sanırım kilit kelime budur: *naif.* Belki tam da bu yüzden, bütün halkların ruhunda yatan o saf, bozulmamış, çocuksu yanı bulup çıkardığı için büyük bir edebiyatçıdır o. Puşkin, Müteveffa İvan Belkin’in Hikâyeleri’ni 1830’da, Nijni Novgorod’da aile mülkü olan Boldino Köyü’nde yazdı. İlk kaleme alınan hikâye, *Cenaze Levazımatçısı* 9 Eylül tarihini taşır; *İstasyon Şefi* 14 Eylül, *Köylü Küçük Hanım* 20 Eylül, *Atış* 14 Ekim, *Tipi* ise 20 Ekim tarihlidir. Dostu şair Pyotr Aleksandroviç Pletnov’a 9 Aralık’ta *Baratınski’nin gülmekten öldüğü beş hikâye kaleme aldım,* diye yazar. Sonra da bunları imzasını koymadan *Müteveffa İvan Petroviç Belkin’in, A. P. tarafından Yayınlanan Hikâyeleri* başlığıyla yayınlatır. Hikâyeler Puşkin’in imzasını taşıyarak ilk kez 1834’te yayınlanmıştır HY
