Tükendi
Zetta’nın gözüne odanın uzak köşesindeki bir şey ilişti; boyu neredeyse kendi beline kadar gelen büyük bir yumurtaydı bu. Kopkoyu, güzel bir siyah renkteydi ve her yerinde mor benekler vardı. Bir şarkı gibi onu çağırıyordu.
