Öğleden sonra sefarete gitti. Sefir bey ve zevcesi bize yalnızlığı duyurmamak için bütün şefkatlerini gösterdiler. Anne, sefir o kadar iyi bir adam ki...Burada söyleyecek kimse yok diye ihtiyatsızlık etmememizi, fanile giymemizi, gripten sakınmamızı nasihat etti. Hacı Bekir şekeri, alaturka kahve ikram etti. Bir müddet sonra konsolosla hanımı, kançılar Ahmet Bey, sefaret katipleri geldiler. Çay içtik, çörekler yedik. Tamamen samimi bir meclis. Memleketten ayrı geçen bu ilk bayramın bu samimi vatan muhitini hiç unutmayacağım.Orhan Burian`ın ailesine 1925-1949 yılları arasında yurtiçi, Fransa, İngiltere ve Amerika`dan yazdığı bu mektuplar, her şeyden önce 5 Mayıs 1953`te, henüz 39 yaşındayken kaybettiğimiz bu sıradışı bilim, düşünce ve edebiyat adamını daha yakından tanıma olanağı vermektedir. Bunun yanı sıra Türkiye`ye İngiltere`ye, Amerika`ya ve bir ölçüde Fransa`ya onun gözüyle bakmak fırsatını buluyoruz.
