Bu eserin konusu olan, azılı müşriklerden Utbe bin Rebîa’nın kızı, Bedir sonrasının Mekke başkanı Ebû Süfyan’ın karısı, Emevî Devleti’ni kuran Muâviye’nin anası Hind, Mekke Fethi’ne kadar Kur’ân’a sırt çeviren, cahilî sistemin yetiştirdiği bir kadındır. Bu devre içinde onun; kocasını daima kötüye teşvik eden, kafasına uymayan her şeyi reddeden, iliklerine kadar kin, kibir, gurur ve hasetle dolu bir yırtıcıdan yahut bir kuduz müptelâsından farkı yoktur.