Medya ve Sanat adlı bu kitapta İletişim ve Sanat alanına da denk düşecek nitelikte 12 inceleme yazısı bulunmaktadır. Bunlar Kitle İletişim Araçları ve Sanat, Sanatta İletişim Sorunu, Sanatsal İletişimin Medyada Geçirdiği Dönüşüm Süreci, Kültür Endüstrisi Kuramında Medya ve Sanat, Türkiye’deki Ulusal Gazetelerde Kültür Sanat Haberleri, Çağdaş Sanatın Sunum Alanlarında Güç Gösterileri: Sermaye, Siyaset ve Erk’in Kullanımı, Vietnam’la İlgili Amerikan ve Vietnam Filmleri, 1960’lar Türkiye’sinde Sinemadaki Akımlar, Pasolini’de Avangartlık, Popülizm ve Şiirsellik, Pasolini’nin Medusa Bakışlı Medea’sı, Orson Welles ve Yurttaş Kane’de Amerikan Bireyci Miti ve Antik Yunan’da Müzik isimli makalelerdir. Çoğaltım tekniklerinde yaşanan gelişmeler kültürün ve sanatın üretim, dağıtım, tüketim ve algılanma biçimini tümüyle dönüştürmüş, sanat, genel bir kitleselleşmeye ve ticarileşmeye uğramıştır. İnsanın yaşamsal alanları büyük bir iletiler anaforunca kuşatılmış ve birey imge yığınları altında şizofrenik bir psikolojiye sürüklenmiştir. Bu ortamda sanatın ve sanatçıların yaşadığı kayıplar çok yönlüdür. Akım ve üsluplar yok olmakta, biçimsel tercihler birbirinden farksızlaşırken, sürece moda eğilimler egemen olmaktadır. Sanat özgünlüklerini yitirme ve yaygın kültürün sınırlarının dışına çıkamayan gündelik yaşam pratiklerine giderek daha çok benzemektedir. Malzemesi, tarzı, kavramı, mecrası ne olursa olsun, sorun sanatın ve sanatçının felsefesini ya da duruşunu giderek daha çok yitirmesi sorunudur. Bugün sanat adına atıklar, cesetler, dışkılar üzerinden kirli bir teşhir süreci yaşanmakta, diğer taraftan da yeni medyada sanat, sanal bir gösteriye dönüşmektedir. Ancak bu gösterinin mantığı eğlenceye yakın olup sanatın mantığına ve duruşuna uzaktır. Bugün insan için sanatsız yani şiirsiz, müziksiz, sinemasız, resimsiz ya da kitapsız bir hayat düşünülemeyeceğine göre sorun bu sanatın nasıl olabileceği konusundadır.
