Mazi Kalbimde Bir Yaradır

Lüks feneri,çevresine eğri büğrü bir ışık halkası çiziyordu. Bu halkanın dışında kalan yerler, frenden uzaklaştıkça koyulan bir karanlık içindeydi. Turan arada ışıktan ayrılıp bu jaranlıkta dans ediyor, o zaman Lamina’yı iyice kendine çekiyordu. Fenerden en uzak oldukları bir anda onu sımsıkı göğsüne bastırıp yanağını yanağına yaslamasına Lamina karşı çıkmadı. Karşı çımak mı? O sıcacık yanak kendi yanağına değince içine öyle keskin bir zevk saplandı ki, kanının, vücudunun her zerresinde,sanki ta kasıklarının arasında bir kamaşma duyan
Lamina kendini tutmasa bağıracaktı.’’

Mazi Kalbimde Bir Yaradır evli bir kadının hayat çizgisi çevresinde bir dönemin psikolojik ve toplumsal panoramasını çiziyor.İlk aşkı Turan ile kocası Ali çabalarken Yaşadığı gelgitler modernleşme sürecinde türk kadınının yazgısı aynı zamanda. Yeğinobalı bireysel yaşantılar ile toplumsal hayatın seyrini sıkça çalıştırıp bir dönemin ruhunu yansıtırken yavaş yavaş beliriyor soru: ne kadar kaçmalıyız belleğimizden. Ne kadar sığınmalıyız ona?..