Marksizmi Ortodoksça Savunmak

Marksizm, Marksist teorinin ``geliştirilmesi`` adına, küçük burjuva oportünizmine ya da onun eklektik argümanlarına teslim edildi. İşçi sınıfının bilimsel dünya görüşünün revize edilmesi, ileriye dönük gelişme olarak algılanır oldu. Oportünist teorilere yaklaşım, devrimci teorinin eleştirel yönteminden çıkarılıp, oportünizmle uzlaşma anlayışına vardırıldı. Buna karşı çıkmak ise, *ortodoks marksizm* diye adlandırılarak küçümsenmeye çalışıldı. 

Marksist dünya görüşünü revize edenleri, çarpıtanları, tahrif edenleri ya da onu *sol* liberal bir burjuva dünya görüşü haline çevirmeye çalışanları, doğru bir şekilde, yani, Marksizm-Leninizm-Maoizmin en bilinen yaklaşımyla adlandırmaktan adeta kaçınılır oldu. Oportüniste ve revizyoniste sıfatlarıyla hitap etmek ya da ortaya sürülen küçük burjuva teorilerin revizyonist ya da oportünist olduğunu ileri sürmek ``kardeşliği`` bozmakla eleştirilir oldu.

 Oysa, Marksist bilgi teorisi; işçi sınıfının devrimci sınıfsal çıkarlarına ters akımlara ve anlayışlara karşı kararlı bir mücadele içinde gelişme göstermiş ve kendini sürekli yenilemiştir. Bu nedenle, Lenin’den Mao’ya kadar uzanan Marksizm, hep devrimci kalmıştır.