Kur`an-ı Kerim`de İman-Amel İlişkisi

Kur’an’ın en temel kavramlarından biri olan *îman*ın mânâsı ve onun amel ile ilişkisi hakkındaki tartışmalar, hicri birinci yüzyılın ilk yarısında Haricîlerin büyük günah işleyen bir Müslümanın kafir olduğunu ilan etmesiyle başlamıştır. O zamandan bugüne kadar, bu kavramlarla ilgili olarak çok farklı görüşler ortaya konulmuştur. Bu kavramlar, günümüzde de aynı önemi korumaktadır. Çünkü dün olduğu gibi, bugün de bu kavramlar hakkındaki bazı yanlış yaklaşım tarzları birtakım sorunlar ortaya çıkarmaktadır.

Prof. Dr. Ömer Aydın’ın kaleme aldığı Kur’an-ı Kerim’de İman-Amel İlişkisi adlı çalışma, bu alanda büyük bir boşluğu doldurmaktadır. Eser, iki temel konu üzerinde yoğunlaşmaktadır. Birincisi, iman kavramının Kur’an açısından aksiyonel boyutunu ortaya koyarak, bu boyutun iman ile olan yakın ilişkisini ele almak ve hiç amel etmeksizin *Ben mü’minim* demenin Kur’an açısından yeterli olup olmadığını incelemektir. Eserde incelenen bir diğer konu ise, insanların birbirlerine yönelttikleri kafir, münafık gibi nitelemelerin Kur’an ölçüleriyle bağdaşıp bağdaşmadığıdır. Ayrıca eserde, iman kavramıyla, özellikle de onun amel boyutuyla ilgili olarak tarihi süreç içerisinde ortaya çıkan bütün görüşler değerlendirilmiş, Kur’ani temeli olmayan anlayışların yanlışlıklarına dikkat çekilerek, özellikle iman-amel ilişkisinde Kur’an’ın nasıl bir tavır takındığı anlatılmaya çalışılmıştır.