Tükendi
Gelince Haber VerKadın ölü kocasının üzerine uzandı ve seslendi çocuklarına: *Gelin yavrularım, gelin! Babanızın ölü bedenini diri bedenlerinizle örtün. Çağırın, durmadan çağırın; babanızın ruhu dönsün diye bedenine.*
Şimdi, karşımda durmuş beni dinlerken aslında, seninle değil de arada bir senin suretine bürünen kendi görüntümle konuştuğumu, onunla çelişkileri mi, hayallerimi yaşadıklarımı ve dile getiremediğim düşüncelerimi tartıştığımı fark ediyorum. Ve ansızın o korkunç gerçeği görüyorum: İnsan, hayatı boyunca hep kendisiyle konuşup durmuş.
*Kafamdaki Bitler* bir adamın hezeyanlarını, sevinçlerini, fantezilerini, yaşama dair görüşlerini anlatmıyor sadece; insan insan olmakla alakalı özelliklerini okurun gözüne çomak gibi sokan, bir solukta okunacak derinlikli bir kitap.
