Tükendi
Gelince Haber VerAziz okuyucularım! Tasavvufçular şu rivayetlere hadis diyorlar! Sizce bunlar Peygamberimizin sözü olabilir mi?
“İşlerinizin içinden çıkamazsanız kabirdekilerden yardım isteyin”. “Dünya, ahiret ehline; ahiret de dünya ehline haramdır. Velîlere ise her ikisi de haramdır”. “Şeyhi olmayanın dini de olmaz”. “Kavmi içindeki şeyh, ümmeti içindeki peygamber gibidir”. “Ümmetimin bilginleri/ âlimleri İsrailoğullarının peygamberleri gibidir”. “Allah’ın velî kulları ölmezler. Sadece yer değiştirirler”. “Sen olmasaydın kâinatı yaratmazdım”. “Âdem su ile çamur arasında iken ben Nebî idim”. “Allah, Âdem’i kendi suretinde yarattı”. Vs, vs…
Tasavvuf erbabından bazıları da böyle diyorlar, sizce bunlar bir evliya sözü olabilir mi?
“Ramazanda oruç tutan bir kimsenin orucu, şeriata göre yemek ve içmekle bozulur. Tarikata göre gıybet orucu bozar. Hakikatte ise, oruçlunun kalbine Allah’tan başka bir şeyin gelmesiyle orucu bozulmuş olur”. “Bir kimse, ‘Peygamber kabağı severdi’ der de, bir başkası da ben ‘sevmiyorum’ derse, sevmiyorum diyen kâfir olur”. Mevlânâ Türbesi’nin kapısında yazılı olan Farsça beyitte: “Burası âşıkların Kâbe’sidir. Buraya eksik giren herkes tamamlanmış olarak çıkar” sözü Molla Câmî’ye aittir”. “Kimin bir ihtiyacı olursa kabrime gelsin ve istesin. Onun ihtiyacını gideririm. Benimle onun arasında sadece yarım metrelik bir toprak vardır. Kendisini arkadaşlarından yarım metre toprağın ayırdığı adam, adam değildir”. “Peygamberlere mahsus verilen her şey velîlere de verilmiştir”. “Sûfiler masumdurlar. Çünkü onlar, Allah’ın kucağında olan çocuklardır”. Vs, vs…
Oysa ki bu bataklıktan çıkış yolunu Yüce Rabbimiz şu âyetiyle beyan buyuruyor:
“Ey Muhammed ümmeti! Rabbinizden size inzal edilen/indirilen bu Kitab’a ittiba edin/uyun ve bunsuz birtakım evlîyaya ittiba etmeyin/uymayın. Yani gerek ins ve gerek cinden herhangi bir dostun, bir zâhirin, bir veliyyülemr’in bizzat kendilerine tabi olmayın. Onlara uyup uymamak için evvel emirde Rabbinizden indirilmiş olan bu Kitab’ı ittiba-ı miyar/ölçü alın. Kitaba mugayir/aykırı olan, Rabbinizin emir ve nehyine muhalif bulunan hususlarda gizli, aşikâr kimseye uymayın, izinden gitmeyin.” (Muhammed Hamdi Yazır, Hak Dini, 3/2122).
Elinizdeki kitapta bunların ve benzeri nice çatışmaların doğru cevaplarını bulacaksınız!.. (Arka Kapak)
