İnsanlığın Ağlama Tarihine Giriş

Herkes üç buçuk istanbullu çok buçuk ölümlüdür

Keskin sayfalarda oturdum dilime lal tadı bıraktı gece

Bir melâl sessizliğine büründü kanatlarım

Kırılınca bıçak ismail olsam dedim

İsmail olsam beklesem yüzyıllar boyu

El vermedi kaderim söz düştü omzuma

Büyük geceyi küçük sabahlara fırlatırken

Norveççe sayıkladım buğu oldu iskandinav insanlığım