Tükendi
Gelince Haber Ver*Ben, Ümit Orman. Orman ailesinin en yaramaz çocuğu. Yaşadığımız dönem, şimdi de bizi koronavirüs pandemisiyle sınarken tuttum, bu günleri kendi bakış açımla kaleme almaya çalıştım. Salgın, sokağa çıkma yasakları, kanserle mücadele; kendimle baş başa kaldıkça ya da fotoğraf albümlerini karıştırdıkça karşıma çıkan çocukluk ve gençlik anıları. Bunları, bir bütün olarak sunabilir miyim bilmiyorum; kararı siz okuyucular vereceksiniz. Bu kitap bir *korona günlüğü* tutmak, çokça da kendimle hesaplaşmak ve iç dökmek amacıyla yazıldı. Umarım, amacına ulaşır.*
Ümit Orman, erkek egemen dünyada, hele ki otomotiv sektöründe uzun yıllar yöneticilik yapmış bir işkadını. Ancak bu günlükte, bir işkadını olmasından ziyade, hataları ve sevaplarıyla bir *insan*; kendisiyle hesaplaşmaktan çekinmeyen, cesur bir *kadın* var karşımızda.
