Tükendi
Gelince Haber Verİlk Şarkım
Sevdiğim kız saçlarını sallayıp yanımdan geçsin diye, yollarını değiştiren bir insandım ben. Attığım taş on ikiden vursun diye, taştan önce koşup hedefin yerini değiştiren sadık ve fedakâr arkadaşlarım vardı hayatımda.
Oyunun içinde bir oyuncak olduğumu anladığım gün, işler içinden çıkılamayacak kadar karışık ve arkadaşlarım sayesinde belki de daha eğlenceli olmaya başlıyordu.
Biz bir ekiptik...
… ve ekip olmak, birlik, beraberlik demekti.
Bu yüzden, ölümüne dost, kanka, moruk, orti, çete, hafız, hacı ve daha ne türlü slogan varsa hepsiydik.
Ha bir de sağlam âşık.
İlk Şarkım 2
Tanımlaması zor bir pişmanlık bendeki. Bu pişmanlığa kalsa, hızla hiç durmadan koşmamla, belki suyun içinde nefesimi tutmamla, belki de sokakta eski bir duvara elimde spreyle yazı yazmamla sızısı geçecek gibiydi.
"Sensiz çöl gibiyim." yazsam affeder miydi beni?
Neyin içine düştüğümü ben de bilmiyordum ancak yemin etmiştim. Hepsini bir bir çözecek ve bu köyden kollarımı sallayarak çıkıp gidecektim. Sanıyordum! Hayat, hesabımızda olmayan hikâyeleri karşımıza çıkarıncaya kadar, bizler hep kendi planlarımıza inanıyorduk çünkü. Oysa artık bambaşka bir yere savrulacaktı yapraklarım. Bilemezdim!
