Hey Hayal Etsen Yeter

Çarşıda, bir gün,
Babamla el ele yürüyorduk.
Babamın arkadaşlarından biri
Yaklaştı yanımıza.
Selam verip lafladılar bir süre.
Kahkahalar attılar konuşurken -Ne ayıp!-
Bir ara bana dönüp:
"N’aber küçük" diyerek gülümsedi.
Oysa o amca bilmiyordu ki;
Bana *N’aber küçük* denmesini,
Hiç, hiç, hiç sevmiyorum!