Tükendi
Gelince Haber VerAyet-i Celile-i Kuranivye ve Esmai Şerife-i Hûsna’nın; İhtiyaçların kabulü, Hastalıkların şifa bulması, menfaatlerin celbi, kalbleri teshir gibi havassı marike-i mecriyeleriyle Evliyayı Kiram ve Meşayıh-ı İzam (K.S.) Hazretlerinin tertip buyurmuş oldukları ve kılıç gibi keskin tesirli olduğunu tesbit ettikleri Evrad-ı Celilelerden müteşekkil ve bazı Vefk-ı ve Havatim-i Mübarekeyi mündemiç, şimdiye kadar eşine rastlanmamış bir eserdir.
Cenabı Hak ve Feyyaz-I Mutlak, Kevnü Mekanı halk eden, hiçbir yardıma muhtaç olmadan kendi zatında kusursuz, hali ve zamanı değiştiren Cenab-ı Vacib’ül Vucud Hazretlerine nihayetsiz Hamdü Sena ve Resul`ü Kibriya, Habib-i Huda, Mefhari Mevcudat Bais-i Tekvin, Kainat-ı Aliyye, Ekmelü`t Tahiyyat Efendimiz Hasretleriyle Ali ve Ashab-I Kiram Rıdvanullahi Teala Aleyhim Ecma`ıyn Hazaratına salat ü Selam hediye ettikten sonra bu aciz ü pür taksir şu veçhile söze girmek ve takrir-i meram eylemek ister ki:
Hazret-i Allah Celle Celalühu ve amme nevalühu (Küntü kenzen mahfiyyen feahbebtüen `u refe fehalaktü`l halka leu`ref). yani "Ben bir gizli hazine idim, bilinmeyi istedim şimdi bilinmekliğim için halkı halk eyledim" kelam`ı kudsiyyesi ile kainatı halk ve ibda` buyurmaktaki ilahi hikmet ve maksadını beyan ve i`lanı, kainatta da insanı eşref ve ekmel`i mahlukat olarak halk ve icad buyurmuştur. "Inni cailün fi`l-ardıhali- feh" yani "Ben arzda bir halife kılacağım" hitabı samedanisi ile melaike-i kirama insanın ulüvv ü kadrini anlamaları için "inni a`lemü ma la ta`lemun" yani "Ben sizin bilmediğinizi bilirim" kelamı alisiyle de beşerin bilahare kürre-i arz üzerinde edeceği şeref makamını anlatmıştır.
(İnna aradne`l emanete ) kavli kerimiyle emanete yani vahdaniyyet sırlarının sırrım arz ve sema, yerlerin ve göklerin tehammülden çekindikleri halde, insanın onu yüklendiğini ityan buyurmakla, beşerin eşref ve ekmeli mahlukat olduğundaki sırrı ayan buyurmuştur.
İşte vahdaniyyet sırlarının sırrım yüklenmiş olan Ademoğlunun İnsanî kerametleri muhafaza ve beşerî kemalatları idrak sayesinde bütün aleme icrayı tasarruf etmesinin inkarı gayr-ı kabildir.
Enbiya-ı İzam ve Evliya-yı Kiram hazeratının hakikiliği bilinen mucize ve kerametlere işte bu tasarrufun zahiri bir eseridir.
Nazil olan kitapların sırları cem etmesi, bütün şifa ve rahmetin menbaı olan Kur`an-ı Kerim`in her bir ayeti, hatta kelime ve harfi fena bulmayan, bitmez tükenmez bir Havvas hazinesi olup bunlardan 1300 küsür seneden beri istifaza ve istifade olunduğu, bu sayede ne büyük ve azim harikalar meydana geldiği gibi İslamiyetin zuhurundan evvel de kahinler ve rahipler Tevrat ve İncil-i Şerifin ayetleriyle keramet ibraz etmeye muvaffak olmuşlardır ki bu erbabıindinde malumdur.
Adem A.S.`ın inişinden zamanımıza kadar ayetlerin ve esmayı şerifelerin Havvassı, evrad ve ezkâr ile iştigal olunmuş, her zaman azm ve ciddiyet, tam bir itikad ve saf bir kalb ile okunan ve yazılan evrâd ve esmâdan vefk ve tılsımlardan matlub olan faide istihsal olunmuştur.
Ruhun bekâsı âlem-i süflâda te`sirâtıeslâf indinde dasdik üzere olduğu halde geçen asırda bütün mukaddesâtı çürütmek, dinleri ortadan kaldırmak fikrine düşen bazı adamların çalışmalar ıneticesi olarak bunlar ceffelkalem inkâr edilmeye başlanmıştı. Fakat bugün fevkalâde bir ehemmiyet peyda eden "ervah ve münasebet" ilmi, bir asır evvelki itikad ve kanaatın doğru ve hakiki olduğunu yeniden teyid ve isbat eylemiştir.
Bugün Avrupa bilhassa Amerika`da ulemanın ve bilim adamlarının büyüklerimin bile tasdik ye itiraf ettikleri Manyetizma (Mıknatısıyyet-i Insaniyye) İSPİRİTİZMA (llmü`l-Ervah) bu kadar seneden beri malumumuz olan İlm-i Havvas ve teshirden başka bir şey değildir.
Avrupalılar iradenin kuvvetini, o kuvvet sayesinde her şeye galebe ve tahakküm mümkün olduğunu (MANYETİZMA) kitaplarında söylüyorlar. Bu bizim Havvas kıraatindeki "îtikad-ıtam ve ciddiyet lazımdır" dediğimizin aynıdır. "MANYETIZMA" ile "SÜKJESTİON" yani ilga-i fikir ve arzu bizim havvas ile teshir-i kalb ve fikirden başka birşey değildir. "İSPİRİTİZMA"da ervahın celbi, onlarla mükaleme, hatta onları müşahade, bizim havas ile ruhları davet usulümüzden gayri bir şey midir?
Bizde bir takım şarlatanlarla çıkıp halkı ifal ettiği gibi Avrupa`da da "MANYETİZMA" ve "İSPİRİTİZMA" şarlatanları vardır.
Demek ki ta eski zamandan beri bizde malum olan havas ilmini ve teshir edilen ilmi bir asır kadar red ve inkâr eyledikten sonra, bugün Avrupa ve Amerika`da kabul ve tasdik ediyor. Bunları beyandan maksadımız bazı inkârcıların fikirlerini tenvir içindir.Yoksa Havass-ı Kurâniyye ve itikad-ı tam ile kıraat olunan evrad ü ezkâr ve esmânın te`siratı hakkında din erbabının hiç şüphesi yoktur.
Ulema ve Meşayıh-ı İzam taraflarından te`lif ve tertip olunup müruru zaman ile ötede beride zayi olmuş, istinsah edenlerin, cehalet eseri ve hatası olarak anlaşılmaz bir hale gelmiş, bir takım cühelanın elinde cer ve îfal vasıtası olmuş birçok kıymettar havas kitaplarında münderiç olup cümlesi mücerreb ve muhakkik bulunan büyük eserleri toplamak, Türkçe`ye tercüme ederek din kardeşlerime yadigar etmek arzusuna düşerek avn ü inayet-i bari ve Cenab-ı Peygamber Efendimizin ruhaniyyeti ile bu kitabı vücûda getirdim ve ismini "KENZ`UL HAVAS" ismi ile tesmiye eyledim. Mütalaa buyuracak ve ondan istifade ve istifâza edecek zevât-ı kiramdan bizi hayır ile yâd etmeleri talep ve arzu olunur.
Ve billâhi`t-tevfik.
Kur`anı Kerim`deki âyet-i celîlelerin ve esmâi hüsna-ı ilâhiyyenin havassı cümlesinden olan kazayı hacet, kalblerin celbi, insanların ve hayvanların teshiri, ruhları hazır etme, cinleri davet, onlarla mülakât, zayileri keşf ve müşahade, uzak mesafeye yürüme kabiliyeti, umur ve mesalih ticaret ve menfaatin çokluğu hastalıkların şifa bulması, iptal-i his ve daha birçok gizli sırlara dair en hakîki ve en doğru ma`lumat ile ve bunlara dair izahat ve talimatı ihtiva edecektir.
Ancak kitabımızı mütalaa buyuran din kardeşlerimizden ve münderecatından müstefîd olmak arzu eden, zevâttan bu havassı ve meşru olan hususlarda isti`mal etmelerini ve gayr- i meşru cihette kullanmamalarını bilhassa rica eyleriz.
Çünkü havass-celileyi mahallinin gayrında kullanmak büyük günahtır. El silahının zararı ile dil ve kalem silahının zararı aynıdır. Havass-ı celîle ile nefsinin hevasına hizmet edenlerin ne kadar mutazarrır olup büyük zararlara uğradıkları görülmüştür.
