BOOOOOMMM!..
Kajin ve kardeşi televizyonlarını sallayan bu sese o kadar çok kahkaha attılar ki neredeyse sesi bastıracaklardı.
Her “BOM” sesinden önce, patlayan ışıkları görmek için cama koşarlardı. Sonra da dilek tutarlardı.
Gökyüzünde rengârenk ışıklar saçan havai fişekleri izlemeyi sever misiniz? Ya sesini duymayı? Peki bu ses, bir oyuna dönüşürse nasıl olur?..
Hayal gücü kısıtlı olan yetişkinlerin aksine çocuklar için h er şey bir oyun olabilir mi?..
Bir çocuğun gözünden zorunlu mülteci olmanın acısını anlamak için küçük bir adım...
“Heyecanın yerini korku aldı.
Seslendi, seslendi, seslendi...
Cevap gelmedi.
Arkadan iten kalabalık, durup beklemelerine izin vermiyordu.
Korkudan titreyen kardeşinin gözlerine baktı.
Annem olsa ne yapardı, diye düşündü.”
Sizin de kalabalıklar arasında kendinizi yalnız hissettiğiniz anlar oldu mu?
