HAR VE KÜL

Kalbimi alçıya aldırmak istiyorum bugünlerde...

Sahi alçı tutar mı kalp kırığını? Kemik bile aynı yerden tekrar kırılmazken nasıl olur da bir kalp aynı yerden defalarca kırılabilir anlamıyorum...

Ama olsun...

Sevdada yanıp har olmak da var, sönüp kül olmak da...

Ama bazı yaraları gizleyebilecek kadar büyük bir sargı yok ne yazık ki ve bazı acıların dinmesine yetecek kadar da uzun bir ömür... Yani kaderinde iyileşmek yoksa bir yaranın, kan revan içinde kalsan da onu taşımak zorundasın.

İşte sen kaderinde iyileşmek olmayan en derin yaramsın.

Ve ne yaparsam yapayım seni gizleyemiyorum...