Tükendi
Gelince Haber VerGÖNÜL HİKAYESİ
Gençliğim eriyor, zaman aktıkça
Güneşse batıyor, ufka baktıkça
Gözlerin aklımda, ismin dilimde
Her günüm hüzünlü, mektup yakmakla
Gözden ırak olan, gönülden ırak
Gel mey masasında, kadehler kırak
Yine demlendin sen, üç beş kadehde
Çok dertlice içme, bana da bırak
Alnının çatışı, bana mı yoksa
Şu çiçekler bir de sen gibi koksa
Yar olmuyor bana, şu hayallerim
Sabır çeke çeke, şu çilem dolsa
Ellerim nasırlı, yüzüm patlamış
Derdine bir değil binler katlamış
Haber alamadım uzun zamandır
Aşkın çatısından niçin atlamış?
Güven Ahmet söyler, bir ders alır mı?
Yarin yaptığıysa ona kalır mı?
Yıllardır yaşattım onu içimde
Acaba bir günse beni anar mı?