Fırtınanın Ardındaki

Tasamız bu¨yu¨ktu¨, birdenbire o¨lu¨mden de beter bir s¸eyden korkar olmus¸tuk. Kumanyalarla suyu kayıgˆa yu¨kleyip denize mi ac¸ılsak diye du¨s¸u¨ndu¨k. Ancak birc¸ok nedenden o¨tu¨ru¨ elimiz kolumuz bagˆlıydı ve... Ve c¸oktan mantarların istilasına c¸oktan ugˆramıs¸tık. Kalmaya karar verdik. Tanrı alnımıza ne yazdıysa o olacaktı. Bekleyecektik.

Gece Gelen Ses

*Ey Tanrım, sen gerc¸ekten Tanrı mısın? Yukarıda oturdu- gˆun yerden demin go¨rdu¨klerimi izleyip sogˆukkanlı kalabiliyor musun? Yoo! Tanrı degˆilsin sen! Baharın bas¸ına vurmus¸ken yarattıgˆın bu pisligˆin yanında aciz ve cılız kalırsın. Tanrı artık o ve ben onun c¸ocuklarından biriyim.

Fırtınanın Ardındaki

Biçem bakımından tutarsızlığı bir yana, yaşamın sıradan görüntüsünün ardında pusuda bekleyen âlemleri ve varlıkları çağrıştırmada son derece etkili olabilen William Hope Hodgson günümüzde hak ettiğinden çok daha az tanınmaktadır.

H. P. Lovecraft