İnsan ve vehim ve kuruntu, ne yenikler, ne karşılıklar, ne tenakuzlar konuşu; herşeyin yargıcı, adi bir toprak kurdu, hakikatin emanetçisi, şüpheler yığını, kainatın şanı ve nefret edilen nesnesidir.
Eğer kendisini medhederse, onu alçaltırım; eğer kendini küçük görürse onu yüceltirim ve anlaşılmaz bir canavar olduğunu anlayıncaya kadar kendisini mütemadiyen tenakuza düşürürüm.
