Tükendi
Gelince Haber Ver*Sözler verilmişti, özürler dilenmişti, bir daha asla olmaz denmişti, inanmasa da yeminler edilmişti. Ne oldu! Ben Bukowski’nin dediği gibi *kedinin dişlerinin arasında, kanatları kırık, ve hala canlıydım*
Önceliğim hiçbir zaman kendim olmadı. Yaşadıklarımın beni fazlaca etkilemesinden çok, Diren’i böyle bir ortamda nasıl korumam gerektiğiydi.
Evlenirken inşa ettiğim o kocaman güven duvarından İhanettin tuğlaları birer birer çekiyordu.
*Çıktığınız yolun sonuna kadar başladığınız gibi gideceğini mi sandınız?*
