Dünyanın İlk Sabahı

İçimin tozunu alan bir kadın var
Geliyor ara sıra
Kağıt bir mendil içerisinde
Sabun çiçekleri getiriyor bana
Eskiden düş terbiyecisiymiş,
Şimdilerde temizlikçi, etamin kokuyor
Biraz da mardin toprağı, böyle iyi
Eşyalara huzur geliyor
Zamanın dışında yaşayan biriyle
Konuşur gibi susuyor durmadan