Tam adı Hüseyin Cemil Meriç olan yazar Rumeli’den göç ederek Reyhanlı’ya gelen bir ailenin çocuğudur. Yazar olmanın yanında sosyolog ve düşünür olarak da bilinir. Cemil Meriç kitapları yazımından önce Hatay’da çıkan bir yerel gazete için yazılar yazmıştır. Gençlik yıllarında aldığı eğitimlerin etkisi ile Hanore de Balzac ve Victor Hugo’ya ait eserlerin çevirisini yapmıştır.
Yazar Hisar dergisinde “Fildişi Kuleden” başlığı altında sürekli deneme türü yazılar da yazmıştır.
Yapmış olduğu çeviriler yazarın ne kadar iyi bir tercüme yapabildiğini göstermiştir. Batı medeniyetine temel değerler konusunda araştırmalar yapmıştır. Dil sorunu ile ilgili olan sorunları incelemiştir. Dil’in bir millet için öz olduğunu savunarak sansür ve anarşik edebiyata çok şiddetli bir karşı tavır almıştır. Yazmış olduğu Umrandan Uygarlığa ve Kırk Ambar adlı eserleri ile iki kez Türkiye Milli Kültür Vakfı ödülünü almıştır.
1955 yılından itibaren gözleri göremez duruma gelen yazarın bu durumu ölümüne dek sürmüştür. Bu süre içinde öğrencilerinin yardımı ile çalışmalarını sürdürebilmiştir.
Umrandan Uygarlığa, Kırk Ambar, Hint Edebiyatı, Saint Simon, İlk Sosyolog, İlk Sosyalist, Bir Dünyanın Eşiğinde, Bu Ülke, Mağaradakiler, Bir Facianın Hikayesi, Işık Doğudan Yükselir, Kültürden İrfana, Sosyoloji Notları ve Konferanslar, Jurnal 1 ve Jurnal 2 kitapları vardır.
Yazar Türkiye Milli Kültür Vakfı ödülü haricinde, Ankara Yazarlar Birliği Derneği’nden “yılın yazarı “ ödülü, Kayseri Sanatçılar Derneği’nden “yılın fikir eserleri” ve T.C Cumhurbaşkanlığı Kültür ve Sanat Büyük Ödülü gibi ödülleri de almıştır. Cemil Meriç Kitapları sahip olduğu bilgi birikimini değerlendirmek istemesinin bir sonucu olarak ortaya çıkmıştır. Öyle ki miyop rahatsızlığının görme yeteneğini tamamen kaybetmesine neden olması bile çalışmalarını ve üretkenliğini etkileyememiştir.