Bugün dünyanın en çok mensubu bulunan ikinci dini konumundaki İslâm, kökleri Arap yarımadasında atılmış, ilk müntesipleri Araplardan oluşan ilâhî bir dindir. Dinin kutsal kitabı Kur’ân-ı Kerîm, Arapça nâzil olmuştur ve diğer kavimlerden müslüman olanlar da kutsal kitaplarını bu dilden okurlar. Bu bakımdan Arapça ve Araplar, dinin bir parçası olarak görülebilir.İslâm dini ile birlikte Arap kültürü, medeniyeti ve tarihi birçok bilimsel çalışmanın konusu olmuştur. Ancak bu çalışmalar genel olarak İslâm tarihi ile mahduttur. İslâm öncesi Arap yaşantısına dair bildiklerimiz ise oldukça sınırlıdır.Bu çalışma, İslâm öncesi Arap toplumunu anlama ve anlatma yönünde bir çabadır. Bunu yaparken, elimizde bulunan en önemli veriden, Arap edebiyatından ve özelde de Arap şiirinden yararlanmakta. İslâm öncesi Arap toplumuna ayna tutan Cahiliyye dönemi şiirleri, dönemin toplumsal örgütlenme yapısını, kabileleri, kabile kültürünü, kabile kültürünün biçimlendirdiği davranış şekillerini, yeme-içmeden eğlenmeye kadar birçok önemli detayı bizlere aktaran birinci derecede bir kaynaktır. Harun Öğmüş’ün bu özenli çalışması, üzerinde pek durulmayan bir sahada, okuyucuya aktardığı ilginç ve öğretici bilgiler ve detaylarla dikkatleri çekmekte.
