Kitap okumaya doyamıyorum. Çünkü iç dünyamı çok zenginleştirdiğini görüyorum. Çok şey öğreniyorum.
Gamze Cizreli 1968 yılında Diyarbakır'da doğmuştur. Doktor babasının görevi nedeniyle çocukluk yılları biraz Konya'da biraz Ankara'da geçmiştir. ODTÜ İşletme bölümünden mezun olmuştur. Üç yıl savunma sanayinde kurumsal bir hayat deneyimledikten sonra girişimci olmak için doğduğunu anlamıştır.
Gamze Cizreli, ilk kafesini 1993 yılında Ankara'da açmıştır. 1993-2005 yılları arasında Ankara'ya birçok yeni marka kazandırmıştır. 2007 yılında BigChefs markasını kurmuştur. 15 yılda 7 ülke, 100 şube, 4500 çalışana ulaşmıştır.
Bir dönem ODTÜ İşletme bölümünde "girişimcilik" dersleri de veren Cizreli, çeşitli dergi ve gazetelerde köşe yazarlığı yapmıştır. Kiss FM'de müzik, sanat ve edebiyat üzerine radyo programı sunmuştur.
Gamze Cizreli, 2010 yılında KAGİDER Yılın Kadın Girişimcisi yarışmasında Türkiye birincisi seçilmiştir. Birçok kez Ekonomist Dergisi'nin Yılın Kadın Girişimcisi Ödülü'nü almıştır. 2021 yılında Fast Company tarafından "Türkiye'nin Sürdürülebilirlik Liderleri" arasında seçilmiştir. Forbes'un "50 Over 50: Europe, Middle East And Africa 2023" listesinde dünyanın dört bir yanında ilham kaynağı olan 50 başarılı iş kadını arasında yer almıştır.
İnsanların içindeki kıvılcımı ateşe dönüştürmeyi seven Gamze Cizreli, 2023 yılında ilk kitabı Ateşle Oynayanlar’ı yayımladı. Biz de Gamze Hanım ile hem kitabı hem de kitap okuma sevgisi, yazarlık serüveni ve gelecek planları hakkında keyifli bir sohbet gerçekleştirdik. Sizi sohbetimize eşlik etmeye davet ediyoruz.
Kitap okumak aileden gelen bir alışkanlık. Hatta kitabımda da geçirmiştim California Üniversitesi çocukların başarısı üzerine bir araştırma yapmış. Cevabını aradıkları soru: Bir çocuğun başarısı en çok hangisine bağlıdır? Evdeki kitap sayısı mı ailenin kredi kartı limiti mi? Araştırma sonucunda evdeki kitap sayısının, çocukların başarısını ailenin gelir seviyesinden daha fazla etkilediği ortaya çıkmış.
Çocukluğumdan itibaren kitap okunan bir ailede büyüdüm. Kitap okumanın insanı nasıl zenginleştirdiğini çok küçük yaşta fark ettim. Okula ablalarımdan dolayı erken yaşta okuyarak başladım. Beş yaşındayken sular seller gibi okuyordum. Çocuk Kalbi'ni ilkokula başlamadan okumuştum.
Çocukluğumda okuduğum Kemalettin Tuğcu'lar, Tom Sawyer'ın Maceraları'ndan tutun da ileriki yaşlarda okuduğum Yaşar Kemal, Nazım Hikmet, Zülfü Livaneli kitaplarıyla kısacası hayatımın her döneminde beni, ruh durumumu, hayata bakışımı, felsefemi yansıtan kitapları hep okudum. Şu anda evimde de kütüphanem çok zengin. Kitap okumaya doyamıyorum. Çünkü iç dünyamı çok zenginleştirdiğini görüyorum. Çok şey öğreniyorum.
Okuduğum kitaplar dönem dönem değişiyor. Bu ara biraz sosyoloji okuyorum. Çünkü sosyolojiyi bilmenin yaptığım işe, toplumu anlamaya çok faydalı olduğunu biliyorum. Tarih kitapları okuyorum. Bir de sanırım yerli ve yabancı yazarların dönem romanlarını çok seviyorum. Çünkü hem anlatılan dönemi hem de o dönemin insanının psikolojisini anlıyorsunuz. Yaşanmışlıkları hissediyorsunuz. Belki de bundan sonrasında böyle bir kitap da yazabilirim.
Çocuk Kalbi ve Ömer Seyfettin'in Kaşağı kitabı beni çok etkilemişti. Kaşağı’da çok ağlamıştım, çok içime dokunmuştu. Çalıkuşu'nu da söyleyebilirim. İdealist bir kadın öğretmenin o dönemdeki etrafını aydınlatma isteği belki bende de bir etki yaratmıştır.
Elena Ferrante'nin Napoli Romanları: Benim Olağanüstü Akıllı Arkadaşım, Yeni Soyadının Hikayesi, Terk Edenler ve Kalanlar, Kayıp Kızın Hikayesi'ni önermek isterim. Bunlar çok zengin ve çok güzel kitaplar. Yazarını çok seviyorum. Bunlar dışında hâlâ Yaşar Kemal'in İnce Memed'ini tekrar tekrar okuyor ve çok etkileniyorum. İnce Memed'in çok devrimci bir ruh olduğunu düşünüyorum. Beni çok etkiledi ve herkesin de okuması gerektiğini düşünüyorum. Latin Amerikalı yazarları, Gabriel García Márquez'i sevdiğimi de eklemek isterim. José Saramago'yu da çok seviyorum. Oradaki toplumsal olaylara çok güzel ışık tutuyorlar. İç içe geçmiş hikayeleri ile orada yaşıyormuşsun hissi uyandırıyorlar.
Bütüncül olarak öğrendiklerimi, büyüklerimden dinlediklerimi, tecrübelerimi anlatıp yeni nesle, hayatının bir yerinde sıkışıp kalanlara, yeni bir rota belirlemek isteyenlere, umut arayanlara bir ışık, bir ateş olsun diye yazdım. İçlerindeki kıvılcımı aleve dönüştürmek için onlara motivasyon olsun istedim.
2023'ün Ocak ayında karar verdim. Sevgili Mümin Sekman'a da o dönemde kahve içme teklifinde bulundum. Ocak ayından itibaren dokuz aylık bir süreç. Bir yandan iş hayatım da yoğun. İkisinin arasında denge bulmaya çalıştım. Ocak ayından Mayıs ayına kadar yazdım, Mayıs ayından itibaren Eylül'e kadar yoğun bir kapanma dönemi yaşadım. Yoğun yazma dönemim içe odaklı bu süreçte oldu. Aslında tam bir çocuk gibi dokuz aylık bir süreç sonunda doğduğunu söyleyebilirim.
Babaannem, geriye dönük hiçbir şey söylemeden bu hayattan göçtü. Unutmak istediği bazı şeyler olduğunu düşünüyorum. Biz kendisine hep "Akraban var mı?" diye sorardık. "Benim hiç kimsem yok. Ben yeni hayatıma o evde başladım." derdi. Bizim bazı tahminlerimiz var ama hiçbir zaman gerçekte ne olduğunu bilmediğimiz için bunu gizemli bir hikaye olarak bıraktım.
Anı kitabı, insanın yol arkadaşlarına duyduğu minnettarlığı göstermesini sağlıyor. "Önce yoldaş sonra yol." diyorum zaten pek çok yerde. Ortaklık, yol arkadaşlığı, dostluk, aile gibi değerleri anlatmak istedim. En önemlisinin bu olduğunu düşünüyorum.
Bu işi sevdim galiba. Bende daha çok hikâyeler var.
Bence bu kitabı en iyi anlatan şarkılardan biri Athena'dan “Ben Böyleyim”. Kitabımı okuyanların yüksek sesle bu şarkıyı dinlemesini rica ediyorum.
Röportaj: Elif Yıldız
İzinsiz ve kaynak gösterilmeden yayınlanamaz, alıntı yapılamaz.
