Tükendi
Gelince Haber VerSahile bir saat geçirmekti hayalimiz, şu binlerce yıldizın altında sadece bir, saat... Mevsimin` bahar değil de son bahar olduğunu nereden bilebilirdik. Nereden bilirdik bu manzaraların, bu görüntülerin hayatımızın rotasını değiştireceğini ve beni geriye, dönüşü imkansız yollara iteceğini. Geri çekildim. Hayatın bana sunduğu her şeyden geri çekildim. Günlerce rüya gibi gördüğüm mutluluktan her şeyden vazgeçtim. Gerçekten bir rüyaydı belki ve kas busla bitmişti.
Ama ya gerçekse, ya bu bizim kaderimizse toplamallydım; kendimi ona yardım etmeliydim. Bel bu haksızlıktı. Bu ne acı bir şeydi yalan olmalıydı, evet öyle olmalıydı. Ben ben bırakmamalıydım kendimi ona yardım etmeliydim. Orada ki herkes benim gibi perişandı, şaşkındı ve çaresizdi. Onu kurtarmanın bir yolu olmalıydı. Hayatında ilk kez karşılaştığım daha doğrusu yakaladığım mutluluğum böyle elimden alınmamalıydı.
Hayat yolunda pamuk ipliğinde bir yolculuk başlamıştı sessiz adımlarla Levent Bey kanadında... Yaşamımda yer alan önemli önemsiz her şeyi herkesi beklemeye alarak...