Barut

Onu takip eden ölümden kaçmak için sığındığı Lodos gemisinde, kaçamayacağı kadar büyük bir aşkın içine düşecekti Leyla. Düşecekti düşmesine de sevdiği adamın canı uğruna susacaktı da, o çok sevdiği aşk masallarının, o çok sevdiği sözüne rağmen…

*Önce kaderin sever, sonra yüreğin.*

Barut Reis ise yüreğini fırtınadan fırtınaya salan kızıl ateşin suskunluğu karşısında çaresizdi. Bir yanda onu adalete teslim etmesi için zorlayan yasalar, diğer yanda onu Barut Reis yapan düsturu…
*Koruyamayacaksan sevmeyeceksin.*

*Benim bir adım var,* diye diklendi kadın.

*Ve?* deyip bunu hiç umursamadı adam.

*Ve bana adımla seslenmeni istiyorum.*

Barut Reis o an kahkaha atabilirdi. Tek konu bu kalmıştı öyle mi?

*Sence benden bir şey isteyecek konumda mısın? Gemimde kaçak yakalandın, bilmem farkında mısın? Üstelik seni her an denize atıp, üstünden tam yol ileri devam edebilirim…*

*Olsun. En azından arkamdan dua ederken adımı söylemeniz lazım. Sonuçta kime dua ettiğiniz önemli.*