Bakmak

Sevgi Soysal`ın ilk kitabı Tutkulu Perçem, 1962 yılında yayımlandı. Teyzesi Rosel`in kişiliğinden yola çıkarak yazdığı Tante Rosa (1968), farklı üslubuyla edebiyat çevrelerini şaşırttı. Kadın-erkek ilişkilerini ve evlilik temasını işlediği ilk romanı Yürümek`le (1970) TRT Sanat Ödülleri Yarışması Başarı Ödülü`nü kazandı. Hapishanede yazdığı Yenişehir`de Bir Öğle Vakti adlı romanıyla 1974 yılında Orhan Kemal Roman Armağanı`nı kazandı. Adana`da sürgünde bulunan bir kadının başından geçen olaylar etrafında 12 Mart`ı eleştirdiği romanı Şafak, 1975`te yayımlandı. Politika gazetesinde tefrika edilen cezaevi anıları Yıldırım Bölge Kadınlar Koğuşu başlığıyla kitaplaştırıldı (1976). Hastalık izlenimlerini ve 12 Mart sonrası değişimi anlatan öykülerini topladığı Barış Adlı Çocuk 1976`da yayımlandı. Son romanı Hoşgeldin Ölüm`ü tamamlayamadan, 22 Kasım 1976`da öldü. Yeni Ortam ve Politika gazetelerinde yazdığı yazılar, Bakmak (1977) adlı kitapta toplandı.

Tutkulu Perçem`den Hoşgeldin Ölüm`e uzanan yazarlık çizgisinde kişisel tedirginlikler, yerini siyasal ve toplumsal olanın, en çok da kadın olmanın, sorgulayıcı bir gözle mercek altına alınışına bırakır. Soysal, o dönemde genelde katı bir anlayışla algılanan birey-toplum çatışmalarını, "canlı" insan ilişkileri örneğinde yaşar kılar. "Düzenin", sadece rejim düzleminde değil, gündelik hayat düzlemindeki tahripkarlığını ve "anlamsızlığını", ince bir alaycılıkla resmeder. Bu canlılık ve candanlıktır, hayat çizgisiyle yazarlığı birbirine paralel gelişen Sevgi Soysal`ın eserlerini kalıcı kılan.