Ayna Çarpması

Murat Özyaşar`dan şaşırtıcı ve yetkin bir ilk kitap...

Pavase`den bir cümleyle başlıyor Ayna Çarpması; `Kendimi yalnız bırakmamak için bütün gece aynanın karşısında oturdum.` Ve Beatles`tan bir dizeyle kapanıyor: `Bu sabah aynaya baktım kimseyi göremedim.` Çarpışmalar, bölünmeler, kırılmalar ve dağılmalar...Yani bir hayatla hesaplaşmanın tüm sancıları... `Murat Özyaşar`ın, kendi kuşağının öykücüleri arasında çok geçmeden ayırt edileceğini öykülerini ilk okuduğumda da düşünmüştüm. Doğu`nun içinden çıkıp edebiyatın kılcaldamarlarına yürüme cesareti vardı onda. İçinden çıktığı kültürün kendini kıyaslıyabilecek bütün yaşamsal sıkıntılarından yazınsal yazının derinliğine dalarak kurtulabileceğini çok erken görmüştü.`