Aşkına İhtiyacım Var

Masal

Kocaman uçak enkazı dört bir yana saçılmıştı. Gördüğüm cesetler midemi bulandırırken havayı kan kokusu sarmıştı. Enkaza biraz daha ilerlediğimde...

Hayır, olamaz! O bendim! Yerde yatan bendim! Cansız bedenime uzunca baktım. Çürümeye başlamıştı. Bu uçakta ben yoktum! Bu uçakta annem ve babam vardı. Kardeşim ve ben… Biz yoktuk!

*Biz de bu uçaktaydık abla.*

*Hayır, hayır biz ölmedik!*

*Ölmedik abla. Uyanmanı bekliyoruz…*

Başımı yana çevirip kokuşmuş bedenime baktım. Berbattım. Benim bu halimle uyanmam da yaşamam da imkansızdı.

Rüzgar

Yataktan soluk soluğa, kan ter içinde kalktım. Yine yapmıştı, yine rüyalarıma girmişti. Yıllardır *Beni bul!* diyen meleği bu koskoca dünyada nasıl bulurum bilmiyorum ama bu uykular, bu rüyalar tesadüf olamaz değil mi?