Tükendi
Gelince Haber VerMutî’yiz, Bezm-i Elest’ten, inandık yâ Resûla’llah!
Ezelden Hakk’a râm olduk, bağlandık yâ Resûla’llah!
Vücûdun bâis-i hilkat-ı âlemdir senin, el-hakk!
Gönül bend oldu, nûrundan boyandık yâ Resûla’llah!
Firâkın celb-i zulmettir, dayanmaz gayrı sîneler,
Elest bezminde, dinmez bir figândık yâ Resûla’llah!
Ciğer hûn oldu bitmez hasretinden, pek perîşânız;
Yalan dehre temannâdan usandık yâ Resûla’llah!
Senin aşkınla biz Mecnûn’a döndük, dîde-giryânız;
O gül ruhsârını göster ki, yandık yâ Resûla’llah!
Nedâmet içreyiz, lâkin, günâhkârız şu âlemde;
Kapıldık bilmeden, eyvâh! Aldandık yâ Resûla’llah!
Medet ey şâh-ı Rusül! Rahmetin li’l-âleminsin sen!
Şefâat eyle, gafletten uyandık yâ Resûla’llah!