Allah-u Ekber Yıkılsın Hayber

Kardeşlerim!

Osmanlı’dan sonra hâmisiz kalan ümmetin hâl-i pürmelâline bakarmısınız? Üsküp’ten Patani’ye, Halep’ten Doğu Türkistan’a bütün Âlem-i İslâm, muzdaribler coğrafyasına döndü; her yerde yangın var. Alevler ortasında kalan mazlumlar, biçareler yangını söndürmeniz için sizi bekliyor. Büyük bir sabırla kozanızı örecek; Üstad’ın, *Allah, Rasûl aşkıyla yandım bittim kül oldum. Öyle zayıfladım ki sonunda herkül oldum.* dediği gibi, siz de mânevî oluşunuzu tamamlayacak ve meydan yerine çıkacaksınız, çıkmalısınız. Bunu önce iki milyara yakın mazlûm ümmet, sonra bütün insanlık adına yapacaksınız.

*İmtisal-i câhid-û fillâh olubdur niyyetüm, Din-i İslâm’un mücerred gayretidür gayretüm/Niyetim, Allah Azze ve Celle’nin rızası için, küfürle nasıl hesaplaşılacağını göstermektir. Gayretim, sadece İslâm dininin yücelmesidir.* diyen ceddiniz Fatih gibi ilk ameliniz yüreğinizde olacak, *Bismillâh!* deyip niyetlerinizi tashih edeceksiniz. Her saat, her gün, her hafta kendinize, *Makam-mevki ya da dünyalıklar elde etmek için mi yoksa Allah Azze ve Celle’nin rızasını kazanmak için mi buradayız?* diye sormayı ihmâl etmeyeceksiniz! Vicdânınızla hesaplaşmaktan korkmayacaksınız! Yeryüzü küfürle hesaplaşma meydanıdır. Emperyalizmaya da, onun işbirlikçilerine de, *Size de, Allah’tan başka taptıklarınıza da yuh olsun!* demekten çekinmeyin!

Fincancı katırlarının ürkmesi, müstekbirlerin varlığınızdan rahatsızolması bu yolun sıradan hallerindendir. Müsterih olun!