Tükendi
Gelince Haber VerRuhumun boşluğundan geçiyorum. Boş beşikler asılı darağacında, arsız palyaçolar gülüyor duvarda. Katrana yapışmış koca koca memelerini omuzuna atmış al karısı. Asla dolmayacak bir kucak bıraktılar bana. ´´Ne istiyorsun benden ne?´´ Porsuk çayına karıştı gözyaşlarım. Eskişehir´in tüm sokaklarında ağıdım yankılanıyor, bütün şehrin ruhu çekilmiş. Güneş çıksa ne olacak, karanlıktayım. Tüm annelerin yüreğinde bir acıyım şimdi. Cam gibi kırıldı umutlarım, nereden toparlamaya başlasam anneliğimi oradan dağıttı o çirkin yartıklar.
Ah anlatamıyorum çaresizliğimi, ağıt yakıyorum her bir sayfasında yaşatamadıklarıma. Sayfaların arasına gömdüm geçmişimi anneliğim bedenimde esir şimdi...