Şahin Bey kaşları çatılmış karşısına bakıyordu. Eski evde bir an kendisini yalnız ve korunmasız buldu. Oysa bu ev onun çocukluğunun geçtiği ve birçok hatırasıyla yüklüydü. Bostancı Mahallesi 55 numaradaki ev, baba eviydi Şahin beyin. Bir an yaşlı anası Ayyuş Hanım karşısında belirir gibi oldu. Bu yaşında yüğreğine hüzün çöktü. Babası Abdullah Efendi sanki şu kapı açılacak ve içeri girecekti ağarmış sakalıyla. Yüzü kırışıklar içersindeydi, gözleri karanlığa bakmaktaydı. Bir an dalgınlığından kurtulup "Baba, bak oğlun geldi!" diyecek oldu. Ama bu boş bir hayaldi. Boş hayallerle avunma sırası değildi.
